Myślałem nad słowami Ili. Wciąż nie rozumiałem, co mogło się stać. Ale jednak miałem ochotę walczyć z tym czymś. Jednak wadera wciąż nakłaniała mnie do ukrycia się bezpiecznie i czekanie. Oraz ewentualna obrona przed atakiem. Nie byłem pewny, czy to zrobić. Przecież i tak prawdopodobnie mnie znajdzie. A jak bym stanął z nim do walki, to po prostu stanie się to szybciej. Więc powiedziałem:
- Ja chce iść do walki. Wiem, że przegram, ale chce spróbować.
- Jesteś pewien, że... - wypowiedź przerwał jej głośny ryk.
- Tak! Chodźmy! - zaczęliśmy biec w kierunku ryku.
Zobaczyliśmy strasznego stwora. Nie opiszę go, ponieważ tego nie można by opisać. Od razu do niego podbiegłem. Starałem się go odepchnąć. Nie udało mi się. Zobaczyłem tylko Ile krzyczącą ,,NIEEE!!!" i lecącą gdzieś daleko. Straciłem przytomność.
<Ila?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz