Od Ezia CD. Katherrine

Pokazałem łapą na pióro leżące pod drzewem. 

-Słucham? - zapytała.

Westchnąłem. 

-To że zdejmiesz strój nie znaczy że zmienisz swój głos, a poza tym widziałem twoją twarz - powiedziałem suchym głosem.

-Dobra...masz mnie. I co z tym zrobisz? Rozpowiesz wszystkim? - zaśmiała się. 

-Może tak, może nie - powiedziałem i uśmiechnąłem się szyderczo - Mogę też udać że nic nie widziałem.

<Katherrine?>

Od Cyndi'ego CD. Hamony i Grace

- O, przepraszam... nie sądziłem, że jesteś basiorem. Najmocniej cię przepraszam. - ukłoniłem się z wrednym uśmieszkiem.

- Nie jestem! - wrzasnęła rozgniewana i tupnęła łapą w mokrą glebę.

- To dlaczego tak twierdzisz? - wyszczerzyłem zęby. Widać było, że się zdenerwowała.

- Co ty sobie wyobrażasz?! - wybuchnęła. - Jesteś okropny! Nigdy nie spotkałam okropniejszego basiora od ciebie, gburze!

- Hmpf... oczywiście... - mruknąłem do samego siebie. Nie miałem zamiaru wdawać się w bójki z dorosłymi, którzy zachowują się czasem, jak małe dzieci. Nagle podbiegła do mnie moja uśmiechnięta Grace. Była radosna i pogodna, jak zawsze. Spojrzałem na nią. Potem popatrzyłem na Hamonę. Grace była jej zupełnym przeciwieństwem; kochana, sympatyczna, urokliwa, przemiła, dowcipna, jak zawsze w dobrym nastroju. Nie to co Hamona... wiecznie naburmuszona, obrażona na cały świat...
- Dobrze, że cię znalazłam! Wszędzie cię szukałam... no wiesz...nasz normalny dzień... - powiedziała z zapałem moja Gracie.
- Ej... a ty, to niby kto?! - fuknęła Hamona.
- Twoja samica gamma Grace. - powiedziała stanowczo piękna białowłosa wadera.
- Pff... i co jeszcze? - fuknęła czarna wadera, po czym odwróciła się kuprem od nas zadęła nos i poszła gdzieś w las.
- Yyy... kto to był? - zapytała obruszona Grace.
- Nikt warty twojej uwagi... - pogładziłem waderę po głowie, spojrzałem jej w oczy i uśmiechnąłem się szeroko.

<Gracie? ;*>

Od Hamony

Z całej watahy zaakceptowałam tylko Matta. No i tego całego Death'a. Nikt nie rozumiał jak mogę akceptować wilka Ciemności i Mroku oraz Anioła Śmierci. Cóż, ja gustuję w takich klimatach. Kiedyś szłam sobie spokojnie do Matta kiedy wpadłam na kogoś. 

-Uważaj jak chodzisz, ofermo. - warknęłam na basiora.

-Ooo... Nasz piękność - stwierdził Cyndi.

-Przymknij się - powiedziałam. Nagle wpadłam na genialny pomysł... Będę udawać, że pochlebia mi to, że jestem ładna. - Naprawdę jestem ładna, tak uważasz? - spytałam przymilnie. Starałam się powstrzymać wredny uśmieszek.

-No proszę, chyba stałaś się bardziej kobieca.

-Tak uważasz.... No to się mylisz - warknęłam. 

-...

<Cyndi?>