-Oczywiście. - powiedziałem miłym tonem. Ruszyłem przed siebie. Wadera szła obok mnie. Co chwile na nią zerkałem.... W czasie wędrówki rozmawialiśmy.
-Powiesz co nie co o sobie? - spytała. Ja od razu się zgodziłem.
-Oczywiście. Wiele przeszedłem. Moje dzieciństwo jest przepełnione ciężkim treningiem i nienawiścią. Mimo tej mojej sytuacji jestem tolerancyjny i sympatyczny... Mój ojciec jest władcą demonów oraz ich świata umarłych. Miałem trzech braci. Również są wilkami legendarnymi. Legendarny wilk... znaczy że ma swoją role w życiu... ma w sobie dobro... i zło... Dokonałem decyzji by wybrać normalne życie... na wolności... gdzie jest spokój i cisza... gdzie nie muszę walczyć o życie... Przynajmniej nie cały czas... I tak dotarłem tutaj... Myśląc że tu jest moje miejsce na ziemi... A teraz twoja kolej. - zaśmiałem się i spojrzałem na waderę.
<Snoupe?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz